ازاى تبقى غنى فى ١١ خطوة

أنا قولت مش هرجعلكوا بإيدى فاضيه

تلخيص كتاب The 4 hour work week ..

تلخيص 

كتاب اعمل اربع ساعات فقط فى الاسبوع 

الكتاب دا انا استفدت منه مؤخرا كتير جدا جدا ! 

نخش بقي بسرعة واياك تسبب البوست قبل ما يخلص 😀 

الكاتب تيموثي فيريس قال فى الكتاب دا معلومات فى غاية الروعة 🙂 وهى

اولا : الغنى مش بالفلوس بس ! 

وبيدلل على كلامه دا بسؤال : اية هو معيار الرجل الغنى ؟ 

هل ( الفلوس فقط ) ام ( الوقت والفلوس والحرية ) ؟

النظرة التقليدية ( واللى مش صح ) بتقول هى الفلوس بس

اما نظرة الكاتب بتقول الغنى هو امتالك ( فلوس ووقت وحرية ) 

خلينى اديك مثال سهل للتوضيح 🙂 

لو فرضنا مصطفى زغبي بيقبض 10 الف فى الشهر و رامى اخوه بيقبض 6 الف بس ، هيبقى مين الاغنى ؟ وجهة النظر القليدية بتقول مصطفى اغنى لأنه بيقبض اكتر  ، 

طيب لو قلتلك مصطفى بيقبض 10 الف فى الشهر علشان هو بيشتغل 14 ساعة يوميا فى مكتبه وميقدرش يغيب و لو غاب دخله هيقل و حتى ميقدرش يصيف  اما رامى اخوه اللى بيقبض 6 الاف دا عنده الحرية وغيابه مش هيأثر على شغله او مرتبه لانه يملك وقت للغياب او بمعنى ادق عنده الحرية يشتغل امتى ويسافر يتفسح امتى  يبقى مين اغنى ؟ 

لو لسة مش وصلالك 

وشايف ان الفلوس الكتير مع مصطفى يبقى هو الاغنى لانه يقدر يشترى اى حاجة ويعمل كل حاجة فهقولك صح ولكن حتى مصطفى لو يملك شراء اى حاجة او منتجات اغلى لكن للاسف معندوش الوقت يستعملها ! فيبقى زيه زى اللى معندهوش المنتج اصلا  

فالكتاب دا بيقول ( رامى اغنى من مصطفى رغم مصطفى بيقبض اكتر ) لان الغنى فعلا هو للى يمتلك الفلوس ووقت للتمتع بيها والحرية فى التمتع فى نفس الوقت، مش فلوس بس، وصلت 😉 ؟

ثانيا : امسح الغموض علشان تبطل قلق لان القلق دا سلاسل هتسويك بالأرض ومفيش اقدم 

مثال عاوز تعمل حاجة معينة بس متردد وخايف وعمال تسوف فيها بسبب القلق دا 

فالكتاب بيقولك الحل انك تجيب ورقة وقلم وتكتب التخوف اللى عندك بمنتهى الوضح والمصدقية مع نفسك واكتب اسوء أسوء شئ ممكن يحصل من التخوف دا ، وبعدين قيم المشكلة دى من 1 : 10 بحسب خطورتها ، هتلاقى بعد ما كتبتها ظهرت اقل مما كانت تبدوا علشان عرفت فين اولها وفين اخرها وهتلاقى بتديها تقييم اقل من 6 " نتعلم من هنا ان الغموض والمجهول بيحطوا القلق تحت مُكبر و بيكبروه 

فشيل الغموض علشان تشوف القلق فى حجمه الحقيقى وتبطل تقلق 🙂

ثالثا : أجرى ورا غير المعقول او غير المتوقع 

هديك مثال معاك 100 الف جنية وعاوز تفتح مطعم فى وسط القاهرة . العقل بيقول تفتح مطعم مشويات او فول وطعمية علشان دا اللى بياكله معظم الشعب بس المشكلة ان وسط القاهرة مليانة محلات كتير مشويات وفول وطعمية فحصتك فى المكسب هتكون قليلة لان فى مطاعم كتييير ! بس لو تفتح مطعم مثلا اكلات فلاحى او سوشى هو اللى يهتم اقل من كامل الشعب اللى بياكل فول وطعمية بس لو حسبتها هتلاقى اللى هيجيلك ياكل اكل فلاحى اكتر من اللى كان هيجيلك وانت عامل مطعم فول وطعمية لان فول وطعمية مغرقة البلد فنصيبك من الزبائن هيقل. يبقى اجرى ورا غير المعقول  تكسب اكتر يوسي وفلاحى فى المثال دا 🙂

رابعا : ازالة المعوقات ولو بتكسبك. ودا بيسموه " الخسارة المربحة " 

مثال محمد مدير مكان او صاحب شركة وفى 30 % من العملاء بيطلعوا عينه فبيخدوا من وقته كتير اوى بيشكوا بداعى وبدون داعى بصورة مبالغ فيها ، فمحمد بيقدم تنازلات لمجرد انه يرضيهم وميخسرهمش ميعرفش ان فى حاجة اسمها خسارة مربحة ، وهى يخسر 30 % من عملاءه المزعجين بس هيكسب 80% من جهده ووقته يقدر يجيب بيهم اكتر من العملاء المتعبين دول يجبوله دخل اكبر وبمجهود اقل ، امشى بمبدأ اللى مش هتقدر تصلحه اتخلص منه وفضى مكانه لشى اهم يفيدك. 🙂

خامسا : عزز ونمى نقاط قوتك

باختصار حلو انك تشتغل على تنمية نقاط قوتك وتصليح نقاط ضعفك بس الاحلى ان التركيز على تعزيز نقاط القوة هيخلى انتاجك وتميزك مضاعف اما تصليح نقاط الضعف بالكتير هيوصلك لمستوى العادى " المتوسط " مش المحترف زى نقاط قوتك

سادسا: الانشغال الدائم دليل فشل وعدم تنظيم للوقت ( يعنى انا فاشل فى نظر الكاتب 😀 وهو انا كدا فعلا بصراحة 😀 وكنت وعدت قبل كدا هصلح دا والحمد لله حصل بس جزئيا مش كليا يعنى انا لسة فاشل من وجهة نظر الكاتب 😁 ) مثال

الكاتب بيقول احمد عنده مشروع صغير ومع بداية المكسب ابتدى ينشغل مبقاش يقعد مع اسرته او يخرج ويتفسح و ابتدى يترجم انشغاله الدائم على انه نجاح / فالكاتب بيقول دا مش نجاح دا كسل ودليل على فشل فى ادارة الوقت وعدم امتلاكك للاولويات والعشوائية " عنده حق بصراحة وانا كاحمد الجارحي  وعدت الكاتب هحاول اظبط دا 😀 ).

سابعا: جراءة او فن عدم الانهاء 

كلنا زمان اتعودنا نخلص طبق الاكل للاخر نعمل الواجب للاخر لو دخلنا كورس او فيلم مش عاجبنا بنكمله بردوا للاخر علشان دفعين فلوس 😀 

الكاتب بيقول فى الكتاب دا تعلم فن عدم الانهاء ، انسحب على طول اول ما تحس انك مش عاوز تكمل ، لو معاك ساندوتش مش عجبك اوبتقرا كتاب او بتتفرج على فيلم مش عجبك انسجب على طول من غير ما تكمله للاخر بدون تأنيب للضمير على الثمن اللى ادفع ومتدفعش ثمن اكتر فى تضيع وقت على حاجة انت مش شايف انها مفيدة.

ثامنا : اقطع الانقطاع

بمعنى شوف بريدك مرة او مرتين فى اليوم بالكتير و اقفل اشعارات التليفون وانت شغال ، جمع كل حاجة بتقاطع عملك واعملها كلها مرة واحدة يعنى جمع الحاجات اللى بتقاطع عملك واعملها مرة واحدة فى ساعة كاملة دا احسن ما تنقطع لمدة 10 دقايق منفصلين 6 مرات فى اليوم ،

مترحش على مكتبك اول حاجة تعملها تفتح اللاب بتاعك اقعد شويا اعمل قايمة باعمال اليوم والا لو فتحت اللاب اولا هتلاقى نفسك بتقرا منشورات على الفيس ملهاش اى تلاتنين لزمة  😀 ويومك ضاااع !

تاسعا : اطلب المغفرة ومتطلبش الاذن 

لو متوقع طلبك هيترفض لاسباب غير منطقية بالمرة ، يبقى متطلبش الاذن اعملها بعدين اطلب المغفرة  يعنى لو عاوزة تروحى معرض مهم جدا فى مجالك وبابا رافض يوديكى علشان هترجعى الساعة 8 بليل رغم هتستفادى جدا والوقت كدا مش متاخر ورفض بابا غير منطقى ولو طلبتى منه دا مش هيوافق يبقى متقليش هتتاخرى واتاخرى بدام فايدة جدا وبعدين اطلبى المغفرة ، طلب المغفرة بعد ما الامر اصبح واقع اسهل بكتييير من طلب الاذن ( المثل دا مش فى الكتاب ومش اخلاقى بس مثال توضيحى جدا )

عاشرا : اهرب من الخطط المؤجلة

لو مستنى ان الظروف تبقى مثالية علشان تبدأ يبقى خططك مش هتشوف النور ، ابدأ على اى حال.

حادى عشر : فوض غيرك للقيام بعملك مقابل اجر دا هيوفرلك مجهود كبير تقدر تجيب فيه شغل تانى على الاقل ، 

الشركات الكبيرة كلها بتعمل كدا وانت المفروض تعمل دا. مثال هتلاقى الشركات الكبيرة بدل ما تضيع مجهودها فى تصنيع منتجها أو قطعة منه لا بتبعته شركة اخرى تصنعه وهى تقفله وتبيعه باسمها دا توفير وقت ومجهود وتقليل خسائر التصنيع ،

وزى ما قلنا فوق الغنى مش بس مال هو مال و حرية ووقت 😀 وانت كفرد لازم توصل للمرحلة دى وبدل ما تعمل كل حاجة بايدك لا تخلى غيرك يعملها وواحدة واحدة تسحب نفسك لحد ما هما يعملوا كل حاجة وانت مجرد مشرف من بعيد وبكدا يبقى وفرت لنفسك الفلوس والوقت والحرية  😀

كدا يبقى فهمنا ازاى تشتغل باقل جهد وتحقق اعلى مكسب وعرفنا أن معيار الغنى مش بس الفلوس وكمان الكاتب قتلنا ازاى تكون غنى ؟ 😀

ها مين مستفاد ، لو استفدت متنسانيش بدعوة🤭